ARTICLES
Alexandros Tsakos
University Library of Bergen
Περίληψη: Η παρούσα μελέτη εξετάζει την γνησιότητα και την ιστορική ακρίβεια της δεύτερης Ομιλίας περί Μετανοίας του Ιωάννου Χρυσοστόμου (CPG 4333.2), σύμφωνα με τα κριτήρια που έχουν καθιερωθεί στο πλαίσιο των χρυσοστομικών σπουδών, δηλαδή το γλωσσικό ιδίωμα των ομιλιών και το δόγμα που εμφανίζουν. Θα καταδειχτεί ότι η ομιλία CPG 4333.2 μπορεί όντως να αναγνωριστεί ως ένα γνήσιο έργο του Ιωάννου Χρυσοστόμου, αλλά θα αμφισβητηθεί η παραδοσιακή αναγνώρισή της ως προϊόν της περιόδου που ο Ιωάννης βρισκόταν στην Αντιόχεια. Η μελέτη προτείνει ότι η δεύτερη ομιλία περί Μετανοίας ανήκει στην περίοδο που ο Ιωάννης ήταν Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, γιατί το ιστορικό της πλαίσιο γίνεται καλύτερα κατανοητό όταν εντάσσεται στα γεγονότα, στις δολοπλοκίες στο αυτοκρατορικό παλάτι και τις προσωπικές σχέσεις που οδήγησαν τον Ιωάννη Χρυσόστομο στην τελική του εξορία και τον θάνατο. Η νέα ανάγνω-ση της CPG 4333.2 που προτείνεται στηρίζεται στον τρόπο με τον οποίο γεγονότα στην αυλή του αυτό-κράτορα Αρκαδίου επαναδιατυπώνονται σύμφωνα με παραδείγματα από βιβλικές αφηγήσεις που χρησιμοποιούνται στην ομιλία, και πιο συγκεκριμένα την αναγνώριση της αυτοκράτειρας ως Ιεζάβελ, του ευνούχου Ευτρόπιου ως Δαυίδ και, γεγονός ακόμα πιο σημαντικό, του ίδιου του Ιωάννη ως ιδανικού ιεροκήρυκα, συνείδηση των ισχυρών και ελεγκτή των ηθών της Αυτοκρατορίας.
Abstract: The present paper discusses the authenticity and historicity of the second Chrysostomian homily on Penitence (CPG 4333.2), according to criteria set forward in the framework of Chrysostomian studies, i.e. the language of the sermon and its doctrinal aspects. It shows that CPG4333.2 may indeed be identified as an authentic work of John Chrysostom, but challenges its traditional attribution to the Antiochian period of John. This study proposes that the second homily on Penitence belongs to John’s Constantinopolitan period, because its historicity is best understood against the events, the court machinations, and the personal relationships that led to John Chrysostom’s final exile and death. Pivotal elements in this new reading of CPG4333.2 are the recasting of the histories in Arcadius court according to the biblical paradigms used in the sermon, i.e. the Empress Eudoxia as Jezebel and the eunuch Eutropius as David; and above all, of John himself as the preacher par excellence, conscience of the mighty and moral controller of the Empire.
The Authenticity and Historicity of the Chrysostomian Homily CPG 4333.2 (PDF)