ΑΡΘΡΑ
Ελισάβετ Κούκη
Ψυχαναλύτρια
Περίληψη: Το άρθρο αυτό αναδεικνύει καταρχάς τις δύο περιόδους που σημάδεψαν τη ζωή του Αίλιου Αριστείδη: τη δεκαετή ασθένεια που τον οδήγησε στην Πέργαμο και τα πέντε έτη κατά τα οποία υπέφερε από τον γαληνικό λοιμό, στη Σμύρνη. Στη συνέχεια, ακολουθώντας στο κείμενο τη ροή των 130 ονείρων και ασθενειών του, ανιχνεύει με τη βοήθεια της ψυχαναλυτικής θεωρίας θεματικές αυτής της ιδιόμορφης αυτοβιογραφικής αφήγησης: τη λειτουργία της γραφής ως αυτογένεσης, την αίσθηση του πάσχοντος σώματος ως άλλου, την εμπλοκή σωματικών συμπτωμάτων και άσκησης της ρητορικής, τη διαχείριση του πένθους μετά την απώλεια σημαντικών οικείων του προσώπων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το πρόσωπο του πατέρα με σημαίνουσα, μολονότι διακριτική παρουσία στους Ἱεροὺς λόγους.
Abstract: This article underlines the two Aelius Aristides’ life major periods: the ten year illness which leaded him at Pergamon and the five years during which he suffered from galenic plague, at Smyrna. Then, in the flow of his 130 dreams and diseases, it explores through a psychoanalytical view some thematics of this unique autobiographical narrative: the act of writing as autogeneration, the suffering body as other, the involvement of the body symptoms in the rhetorical exercise as such, the management of mournig after the loss of his beloved and between them, the loss of Aristides’ father, who stands out by his significant athough discreet presence throughout the Sacred Tales.
Οι ΙΕΡΟΙ ΛΟΓΟΙ του Αίλιου Αριστείδη Μια ψυχαναλυτική προσέγγιση (PDF)