Παναγιώτης Καμπάνης, ΦΥΛΑΞ – Τα φυλακτά της ύστερης αρχαιότητας, εκδ. Γράφημα, Θεσσαλονίκη 2017.
Εθνικοί και χριστιανοί θεωρούσαν τα φυλαχτά ως αντικείμενα προικισμένα με υπερφυσική δύναμη, χάρη στην οποία εξουδετέρωναν όλες τις συμφορές που προκαλούσαν στην α
νθρώπινη ζωή οι δαίμονες του κακού. Για να ανακαλύψουμε το βαθύτερο νόημα ενός φυλαχτού χρειάζεται να εισχωρήσουμε στα θρησκευτικά αισθήματα που μετέδιδε στον κάτοχό του και να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας. Στο υπόβαθρο των φυλακτών δεν βρίσκεται η λογική, αλλά η πίστη. Κάθε αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει ως φυλακτό, να μας περιφρουρήσει, να μας προστατέψει από αρνητικές δυνάμεις, δίνοντάς μας ένα αίσθημα ασφάλειας, αλλά και να μας φωτίσει σε μια δύσκολη στιγμή, αν του εκχωρήσουμε ένα κομμάτι από την ψυχή μας κι αν το επενδύσουμε με την πίστη μας. Η δική μας ενέργεια, η δική μας ψυχή επηρεάζει την ύλη, δίνοντάς της μια θεϊκή ιδιότητα. Σκοπός του βιβλίου είναι να περιγράψει τα φυλακτά ως αντικείμενα που συνδέονται άμεσα με τα συναισθήματα των ανθρώπων και να προσπαθήσει να ερμηνεύσει το πώς και το γιατί επιβίωσαν και κατά τη χριστιανική εποχή, παρά τη μεγάλη πολεμική που δέχθηκαν